11 listopada 2018 to historyczna data i najważniejszy dzień dla Polski i wszystkich Polaków na całym świecie – 100. rocznica Niepodległości Polski. W tym dniu z inicjatywy Polskiej Rady Związku Krajowego i jej przewodniczącego Ferdynanda Domaradzkiego obchodziliśmy uroczyście 100-lecie Niepodległości. Polonia berlińska świętowała RAZEM pod biało-czerwonymi barwami, ażeby tego dnia poczuć wspólnotę razem z niemieckimi przyjaciółmi.

W zabytkowej auli Katharina–Heinroth Grundschule uroczystości rozpoczęły się odśpiewaniem hymnu narodowego „Jeszcze Polska nie zginęła”, po czym głos zabrał przewodniczący Polskiej Rady Ferdynand Doma­radzki, witając dostojnych gości, m.in. konsul ds. Polonii Panią Jowitę Wencius, księdza Polskiej Mi­sji Katolickiej Marka Kędzierskiego, dyrektor szkoły Panią Ewę Kampes oraz licznie zgroma­dzoną Polonię.

W słowie wstępnym Ferdynand Domaradzki na­wiązał do historii powstania Niepodległej Polski i jej bohaterów: Józefa Piłsudskiego, Ignacego Pa­derewskiego, Romana Dmowskiego, Wincentego Witosa oraz Wojciecha Korfantego. Przypomniał, iż reprezentowali różne poglądy polityczne, różnili się przynależnością społeczną i religijną, urodzili się pod różnymi zaborami. Mimo to potrafili zjed­noczyć się wokół jednego, nadrzędnego celu: NIE­PODLEGŁOŚCI. Nie oznaczało to, że we wszyst­kim byli zgodni i we wszystkim wzorowo współdziałali. Pozostali wierni własnym poglądom, ale wykorzystali sprzyjające warunki zewnętrzne i poprowadzili Polaków ku Niepodległości. Słowa, które zostały wypowiedziane przez Domaradz­kiego, zabrzmiały w dzisiejszych czasach jako mo­del, wzór godny do naśladowania dla każdego, wszystkich ludzi.

Swoją obecnością wydarzenie zaszczyciła Kon­sul Jowita Wencius, która po raz pierwszy zabrała głos, przedstawiając się szerszej Polonii berlińskiej. Od września br. przejęła schedę po tym, jak zakoń­czył swoją misję konsul Marek Sorgowicki, który dobrze zapisał się w pamięci Polonusów. Pani Kon­sul zadeklarowała otwartość na wszelkie inicjatywy integrujące Polaków oraz ścisłą współpracę ponad podziałami z organizacjami polonijnymi.

Głos zabrał niemiecki parlamentarzysta, który wyraził wielki podziw dla osiągnięć narodu pol­skiego po latach zniewolenia i zniszczeń wojennych przez niemieckiego okupanta. W swoim barwnym wystąpie­niu o Polsce i Polakach na­wiązał do innej ważnej uroczystości w dniu 11 listopada w Paryżu, 100-lecia zakończenia II wojny światowej i obecności Polski w układzie pokojowym, jakim jest Unia Europejska. Przypo­mniał, iż wszyscy musimy przeciwstawić się fali odradzania się nacjonalizmu i podtrzymywaniu resentymentów między narodami. O Polakach w Berlinie wyrażał się z najwyższym uznaniem za dobrze integrowaną społeczność, której dyna­miczna aktywność budzi ogromny respekt.

Część artystyczną uświetniła młodzież szkolna z zespołu Krakowiacy pod kierunkiem Ewy Kampy, która promuje folklor polski, sięga­jąc do bogactwa narodowych tańców i śpiewów. Zespół Krakowiacy z Katharina–Heinroth Grundschule od lat towarzyszy licznym uroczy­stościom  z okazji świat państwowych, wydarzeń kulturalnych Polonii. Młodzi tancerze wzbudzili zachwyt i radość, gdyż z gracją i pasją wykonują skomplikowane układy taneczne. Efekty świet­nej współpracy z zespołem to zasługa opiekunki, której podopieczni osiągnęli bardzo wysoki po­ziom prezentowanych tańców. Brawo, Krako­wiacy!

Na zakończenie uroczystości z okazji Święta Niepodległości zespół muzyczny Stan Zawiesze­nia z wokalistką Dorotą i Wojtkiem zaprezento­wali repertuar pieśni legionowych, które na trwałe weszły do kanonu kultury polskiej.

Wspólne wykonanie pieśni legionowych odcza­rowało okres naszej młodości, kiedy na uroczy­stościach szkolnych, w domach donośnie śpie­wano „O mój rozmarynie”, „Wojenko, wojenko” czy „Przybyli ułani pod okienko”. W nowocze­snym brzmieniu pieśni legionowe mają dla wielu Polaków starszego pokolenia walory natury uczu­ciowej i patriotycznej. Uroczystości ku czci Nie­podległej zakończone zostały wspólnym odśpie­waniem pieśni „Ułani, ułani, malowane dzieci”.

Organizatorom spotkania z Niepodległą na­leżą się słowa uznania za to, że własnym sump­tem, z pomocą wielu ludzi dobrej woli, godnie uczczono najważniejsze święto dla Polaków, ja­kim jest 100-lecie Niepodległości Polski.

Krystyna Koziewicz